Bronoszewice – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie sierpeckim, w gminie Gozdowo. Ma status sołectwa.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa płockiego.

Pierwotnie ta miejscowość miała zupełnie inną nazwę, zwała się Koskowo lub Kuskowo. Powstała jeszcze w średniowieczu. Pierwsze dane źródłowe pochodzą z 1405 roku. Miejscowi rycerze herbu Dołęga przyjęli z czasem nazwisko Koskowscy (Kuskowscy). Dosyć popularne wśród nich było imię Bronisz. Już w początkach XV wieku wymienia się Bronisza z Kuskowa. Ród był dosyć liczny i wieś uległa podziałowi. Od imion poszczególnych rycerzy powstały mniejsze osady zwane Bogusządy (Bogusądy), Trojany (do Trojana żyjącego w końcu XV wieku), Stradzewo oraz Bronisze od imienia Bronisz. W XVI wieku ten podział był już bardzo wyraźny i został usankcjonowany przez ówczesne spisy podatkowe. Tabella miast i wsi Królestwa Polskiego z 1827 roku wymienia następujące wioski w tej okolicy: Kuskowo bogusędy, Kuskowo bronoszewice (6 domów i 40 mieszkańców), Kuskowo bzury, Kuskowo glinki, Kuskowo kmiece i Kuskowo stradzewo. Każda z nich miała od 3 do 12 domów.

Wieś ta była typową osadą zamieszkałą przez drobną szlachtę pełną niewielkich, drewnianych dworów. Budownictwo szlacheckie było głównie drewniane, poszyte słomą, jednak obszernością i wyposażeniem wyróżniało się od chat chłopskich. W środku zazwyczaj znajdowała się sień, a po bokach dwie izby, z których jedna była alkierzem. Wyposażenie w sprzęty było ubogie. Całość ogradzano płotem z chrustu lub żerdzi. W pobliżu takiego dworu stały zazwyczaj chałupy o czterech izbach, zwane czworakami. Mieszkali tam poddani chłopi i służba. Oto jak opisuje chaty ubogiej szlachty XVIII-wieczny pamiętnikarz J. Kitowicz: „Małej szlachty mieszkania nie różniły się od chłopskich chałup, snopkami częstokroć poszywane. W tym tylko różnica była, iż przed szlacheckim dworkiem musiały być koniecznie wrota wysokie, choć podwórze całe było płotem chruścianym ogrodzone, i druga, że dworek szlachcica miał dwie izby po rogach a sień w środku, gdy przeciwnie u chałupy chłopskiej sień jest z czoła a za nią izba, a w tyle komora”.

Przez wieki mieszkali tu głównie Kuskowscy, dziedziczyli tu również: Męczyńscy, Strusińscy, Janczewscy i Myszewscy. W pierwszej połowie XIX wieku jeden z Koskowskich, Jan Bronisz Koskowski (zm. 1830) zdołał wykupić więcej działów ziemi i utworzył tu większy folwark. Po jego śmierci te dobra przejęła córka Koskowskiego, która przekazała je Józefie z Koskowskich, żonie Józefa Myślińskiego. W 1849 roku nastąpiła licytacja tych dóbr, kupił je Teofil Cieszewski. Cieszewski w 1855 roku sprzedał Bronoszowice Pawłowi Starorypińskiemu, żonatemu z Józefą z Koskowskich. Majątek liczył wtedy około 150 ha. Tak więc, obok kilku dworów drobnoszlacheckich powstał tu większy majątek zamieszkały przez chłopów. W czasie uwłaszczenia powstało 8 gospodarstw na 14 morgach ziemi. W końcu XIX wieku było tu 5 domów i 75 mieszkańców. W sumie uprawiano w tej miejscowości 334 morgi, z czego miejscowy folwark zajmował 250 mórg (należała do niego również pusta osada Trojany).

Jak wspomniano folwark Bronoszewice często zmieniał właścicieli i nie był to koniec zmian własnościowych. W 1875 roku Koskowo-Bronisze kupił Franciszek Żółtowski, który sprzedał go Aleksandrowi Zabłockiemu w 1884 roku. W 1894 roku właścicielem został Antoni Gościcki, który rok później sprzedał go Teodorowi Lasockiemu. W 1899 roku majątek odziedziczył brat Lasockiego, Franciszek. W 1911 roku kolejnym właścicielem został Józef Machciński, syn Jana. W tym czasie za długi folwark został przejęty przez Towarzystwo Kredytowe Ziemskie. W 1929 roku majątek został zlicytowany, kupił go Jan Miachczyński i w 1939 roku sprzedał braciom Brudnickim, Teodozjuszowi i Bronisławowi. Byli to ostatni właściciele folwarku Koskowo-Bronoszewice.

Przed II wojną światową używano nazwy Kuskowo-Bronoszewice. Miejscowość dzieliła się na wieś i folwark. We wsi naliczono w 1921 roku 2 domy i 15 mieszkańców. W folwarku natomiast 4 domy i 78 mieszkańców. Miejscowość należała do gminy Lelice w powiecie płockim.

Przypisy

Linki zewnętrzne

  • Kuskowo (3) ''K.-Bronoszewice'', [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 949 .

Bronisze Portfolio Agencja Interaktywna

Galeria Bronowice Interiors and Facade Bose Architects

Bronowice zdjęcia

Galeria zdjęć Broniszewo Kościół pw. św. Benona. Polska Niezwykła

Dom Broniszewice, Broniszewice, bez pośrednika 150 m2 480 000 zł